'Ik ben dankbaar dat ik er voor haar mocht zijn'
Miriam Jacobs
Zorgcentrum Hoogstaete'Ik ben dankbaar dat ik er voor haar mocht zijn'
Als in 2007 het gloednieuwe Zuyderland zorgcentrum Hoogstaete de deuren opent is Miriam Jacobs (48) onder de indruk van het mooie, sfeervolle gebouw. Ze besluit om haar baan bij de Thuiszorg op te zeggen en begint als verzorgende IG bij Hoogstaete. Miriam werkt er nog steeds met veel plezier.
Miriam: ‘Ik kom uit een vrij groot gezin en beide ouders waren hulpbehoevend. Zorgen zit dan ook in mijn bloed. Het is heel dankbaar om iets te kunnen betekenen voor mensen. Je hoeft geen grootse dingen te doen. De bewoners zijn al tevreden als je hun verzorgt op de manier die ze prettig vinden. Dat is voor iedereen anders en dat respecteer ik. Met mevrouw Prickaerts waar ik mee op de foto sta, heb ik een goede band. Ze vindt het belangrijk dat ik rustig aan doe en de tijd voor haar neem. Ik ga dan even gezellig bij haar zitten en we praten met elkaar. Ik help haar met aankleden, vul de vernevelaar, verzorg haar wonden, maak koffie of schil een mandarijn.’
In het zorgcentrum streeft het personeel ernaar om zoveel mogelijk de huiselijke sfeer na te bootsen. Om die reden draagt Miriam haar Zuyderland uniform alleen tijdens zorgmomenten.
Miriam: ‘Ik vind het bijzonder dat ik ook met beginnend dementerenden mag werken. De ziekte maakt dat mensen heel anders reageren dan ze gewend zijn. De bewoners zijn afhankelijk van mij en ik zorg dat ze in goede handen zijn. Een aantal maanden geleden was een bewoonster terminaal. Ik heb haar begeleid en werd geraakt door de manier waarop ze haar emoties liet zien in die laatste fase van haar leven. Dat zijn bijzondere momenten. Ik ben dankbaar dat ik er voor haar mocht zijn.’
