‘Twee keer per dag bid ik dat het personeel zijn taak goed aankan’
Nie Bours-Broos
Zorgcentrum de Egthe‘Twee keer per dag bid ik dat het personeel zijn taak goed aankan’
Nie Bours-Broos (87) werd bij haar geboorte, zoals dat vroeger regel was, vernoemd naar haar Belgische peettante die Sidonie heette. Haar moeder vond dat maar niks en maakte daar Nie van. Op haar rollator staat in grote letters tante Nie. Binnen zorgcentrum de Egthe, waar ze nu twee jaar woont, kent iedereen haar dan ook als tante Nie.
Tante Nie is een vrolijke vrouw die altijd goede zin heeft. Ze is bij iedereen geliefd. Als ze ‘s ochtends wakker wordt, wil ze zingen en dat doet ze dan ook graag. Ze vindt het geweldig om andere mensen te helpen. Tante Nie: ‘Mijn vader is in de steenkolenmijn verongelukt en liet mijn moeder achter met vijf kinderen in de leeftijd tussen vijf maanden en negen jaar. Mijn moeder moest gaan werken zodat er brood op de plank kwam. Ondanks dat groeiden wij in grote armoede op. Mijn eigen man is 33 jaar geleden gestorven. Ik was toen net 53 en bleef met drie kinderen achter. De geschiedenis heeft zich herhaald. Ik heb veel meegemaakt in mijn leven en ben trots op wat mijn moeder me heeft meegegeven. Dat alles heeft eraan bijgedragen dat ik nu zo ben: een tevreden mens dat geniet van het leven.’
Tante Nie woont nu een kleine drie jaar in de Egthe. Daarvoor woonde ze in Maasbracht. Tante Nie: ‘Ik kom oorspronkelijk uit Pey, dus deze omgeving is bekend voor mij. Toen ik hier pas woonde, moest ik wennen aan de andere kamer, de medewerkers en structuur. Alles was anders dan ik gewend was. Maar als je wil, gaat dat aanpassen snel. De medewerkers werken hard, zijn vriendelijk en zorgen goed voor de bewoners. Twee keer per dag bid ik dat het personeel het werk goed aankan.’
Iedere dag om kwart over tien in de ochtend is tante Nie te vinden in de kapel en op zaterdag woont ze de Heilige Mis bij. Tante Nie: ‘Ik kan zó genieten van de glas-in-loodramen. Ik bid dan voor iedereen die het nodig heeft. Hier in huis wonen nog drie zusters. De oudste is 96 jaar. Vroeger waren er meer dan vijftig. Zij verzorgden in die tijd de oude mensen in het zorgcentrum. In de lift hangt een klein kruisbeeld dat de zusters daar ooit hebben opgehangen. Dat laten we mooi zo, want dan kan iedereen de lift veilig gebruiken.’
