Eveline Wilbrink

‘Als de bewoners blij zijn, ben ik ook blij’

Eveline Wilbrink werkt als medewerker dagbesteding & welzijn bij de afdeling Pepinushoaf in De Egthe. Dit is een psychogeriatrische (PG) afdeling waar dementerenden wonen die 24/7 zorg nodig hebben. Na ruim 30 jaar werkzaam te zijn geweest in de Thuiszorg en Dagbesteding, voelt haar huidige baan voor haar als een schot in de roos.

Eveline: ‘Ik heb overal met plezier gewerkt, maar bij deze functie heb ik het gevoel dat ik helemaal op mijn plek zit. Ik kan mijn tijd grotendeels zelf indelen. Daardoor ben ik flexibel en kan gericht en individueel aandacht geven aan de bewoner. Voor de verzorgenden is dit niet altijd mogelijk omdat ze werken volgens een tijdschema en het regelmatig druk hebben. In 2019 hebben we met een aantal collega’s van verschillende afdelingen, de incompanytraining van miMakkus gevolgd. De miMakkusmethode sluit naadloos aan op de basisprincipes van belevingsgerichte zorg. Hier heb ik mooie handvaten gekregen om gerichter om te gaan met onbegrepen gedrag van bewoners. Vaak zijn het kleine tips die een grote uitwerking hebben.’

Er zijn veel verschillende karakters op de afdeling, dus gebeurtenissen en emoties worden ook anders ervaren. Ik heb bij de training geleerd om dit gericht en individueel aan te pakken. Als iemand verdrietig is helpt het bij de een dat ik vrolijk ben en bij de ander kopieer ik het gedrag. Ik neem dan een verdrietige houding aan, straal verdriet uit en zucht diep. Het is ook belangrijk om goed op te letten of de bewoner mij begrijpt. In het begin voelt dit vreemd, maar ik merk dat het functioneert. Eigenlijk pas ik de miMakkusmethode toe, maar dan zonder een rode neus op te zetten. Het is belangrijk om de bewoner en het gedrag altijd serieus te nemen. Alles is erop gericht om de kwaliteit van leven te verbeteren.

Een andere goede tip is de manier waarop je de bewoner wakker maakt in de ochtend. Loop je naar binnen, doet de grote lamp aan, trekt de gordijnen open en zegt met harde stem dat het tijd is om op te staan? Of kom je rustig binnen, doet de gordijnen een beetje open, zet een zacht muziekje op en laat de bewoner rustig ontwaken? De een vindt het prettiger om wakker te worden, meteen op te staan en zich aan te kleden? De ander wil lekker uitslapen. Het is even uitproberen waar de behoeften liggen van de bewoner. Als je je aan de behoeften van de bewoner aanpast, werkt dat vaak de hele dag door en zie je een rustige, tevreden bewoner.

Omdat ik de tijd zelf in kan delen kan ik goed inspelen op de wensen en behoeften van onze bewoners. We proberen zoveel mogelijk naar buiten te gaan om te wandelen, te fietsen of een busrit te maken. We gaan naar het bos, picknicken, zwemmen, gaan naar de bioscoop, drinken koffie in de stad en nog veel meer. Mijn collega en ik koken twee keer per week voor 23 bewoners. Doordat ze meehelpen en het eten ruiken tijdens het bereiden, eten ze twee keer zoveel dan op een dag dat het eten wordt bezorgd door de centrale keuken. Kortom, ik doe dingen met de bewoners waar ze blij van worden. Als de bewoners blij zijn, ben ik dat ook.

Wat we geleerd hebben bij de incompanytraining gaan we in de toekomst ook overbrengen op de leden van ons team. Dat wordt dan een nieuwe aanpak waar medewerkers én bewoners baat bij hebben. Vanaf het moment dat ik die training heb gevolgd, ben ik veel alerter en kijk met andere ogen naar de miMakker als die op bezoek komt. Als je er geen weet van hebt, lijkt het alsof die maar iets doet, maar dat is zeer zeker niet het geval. ’

Eveline kijkt op de klok en vertelt dat het tijd is om het bad vol te laten lopen in de mooie nieuwe badkamer. ‘Dit is onze snoezelbadkamer. Er staan mooie lampen die van kleur veranderen, bubbelkolommen waar (kunststof) vissen in rondzwemmen en verdampers met rustgevende geurtjes. Op de wand zie je een zeelandschap en op het plafond kunnen we beelden projecteren. Hier kan de bewoner helemaal tot rust komen.’

*Stichting miMakkus heeft een benaderingswijze ontwikkeld (de miMakkusmethode) die het mogelijk maakt om wezenlijk contact te maken met mensen met een cognitieve of verstandelijke beperking. Deze methode is met name voor mensen voor wie taal niet (meer) beschikbaar is, waardoor zij toch contact kunnen ervaren. De methode sluit naadloos aan bij de basisprincipes van belevingsgerichte zorg.