Astrid Hagemans

“Ik neem alle ervaringen van afgelopen jaar mee voor de rest van mijn leven”

Astrid Hagemans werkte in maart 2020 in het zorghotel in Urmond: “Bijzonder hoe je met verschillende organisaties zo snel iets neer kunt zetten. Het was mooi om daar deel van uit te mogen maken.” Een jaar later blikt Astrid, verzorgende IG en leerling verpleegkundige bij Zuyderland Thuiszorg, terug op een roerig, maar leerzaam jaar.

Toen ze half maart 2020 voor een vakantie naar Egypte vertrok, was het coronavirus net aanwezig in ons land. Binnen de thuiszorg was het nog rustig. Een vakantie zou nog kunnen. Dat bleek na een paar dagen heel anders. Vanuit vele landen werden Nederlanders gerepatrieerd, zo ook Astrid en haar gezin. In het weekend dat ze thuiskwam, werd ze gebeld met de vraag of ze met een aantal collega’s van Zuyderland Thuiszorg aan de slag wilde gaan in het ‘coronahotel’ in Urmond.

Op maandagochtend was de eerste bijeenkomst, onder leiding van Defensie. Op dinsdag werd het hotel ingericht en op woensdag was het operationeel. “We deden het echt samen, met alle betrokken organisaties.” Mensen die ontslagen werden uit het ziekenhuis, maar nog niet naar huis konden en mensen die ‘te goed’ waren voor het ziekenhuis, maar niet thuis konden worden verzorgd, werden opgevangen in het hotel. Maar ook hier liep niet iedereen weer gezond naar buiten: “In de eerste dienst overleden twee mensen. Dan wordt het opeens heel echt!” Astrid kon en kan zich echt boos maken over mensen die het virus niet serieus nemen: “Als je meekrijgt dat mensen achter glas afscheid moeten nemen van hun naaste of vanwege een quarantaine de begrafenis van hun eigen echtgenoot via een livestream moeten volgen, dan komt dat echt binnen!”

Nadat het coronahotel gesloten werd, ging Astrid met een aantal thuiszorgcollega’s aan de slag bij Zilverlinde. Deze sublocatie van zorgcentrum Glana werd in de eerste golf hard getroffen. Met de ervaring die de groep had opgedaan in het hotel, konden ze daar als crisisteam aan de slag om   kennis over te dragen en de vele zieke medewerkers tijdelijk te vervangen. “Het was fijn dat we iets konden betekenen voor deze mensen, zowel voor de collega’s als voor de bewoners. Zij maakten een heftige tijd door, met het overlijden van een groot deel van de bewoners, die er al jaren woonden, en de vele zieken.”

In juni ging Astrid weer terug de wijk in. Daar merkte ze dat collega’s het spannend vonden om bij besmette cliënten naar binnen te gaan. Ook nu kon ze weer gebruik maken van alle kennis en ervaring. Astrid is onder de indruk van de flexibiliteit en discipline van haar collega’s. Het consequent toepassen van persoonlijke beschermingsmiddelen is hier een voorbeeld van. “Momenteel is het bij Zuyderland Thuiszorg heel rustig qua aantal besmettingen. Hopelijk blijft dat zo!”

Zelf is Astrid afgelopen jaar zes keer getest op corona, alle keren negatief. Inmiddels heeft ze een afspraak gepland voor de vaccinatie. “Ik ben heel blij dat wij nu ook aan de beurt zijn.” Astrid geeft aan dat ze afgelopen jaar vooral veel heeft geleerd. Ze heeft ook veel meegemaakt, maar kan daar goed mee omgaan. “Het was een heel heftig jaar. Ik vond het vooral moeilijk om altijd afstand te  houden van cliënten, in een situatie waar vaak net behoefte is aan menselijk contact. Ik neem alle ervaringen van afgelopen jaar mee voor de rest van mijn leven.”