Roy Smeets

Veel mensen denken bij het woord pathologie, aan televisieseries zoals NCIS

Voor Roy Smeets (37) staat vanaf de middelbare school vast dat hij in een ziekenhuislaboratorium wil werken. In 2000 start hij als pathologisch analist op de afdeling Klinische Pathologie van Zuyderland. Na een vervolgopleiding is hij nu de pathologisch assistent van de klinisch patholoog.

Veel mensen denken bij het woord pathologie aan televisieseries zoals NCIS waarin ‘Ducky’ (de forensisch patholoog anatoom) de hele dag obducties uitvoert en ‘Abby’ die weefsels en andere materialen onderzoekt zodat misdrijven worden opgelost. Roy: ‘Obducties zijn bij ons minder dan één procent van de werkzaamheden. Wij houden ons vooral bezig met weefsel- en celonderzoek. Op de foto ben ik bezig met het voorbereiden van tumorweefsel uit een borstsparende operatie. Met inkt is het weefsel zwart gekleurd zodat ik de snijvlakken die de chirurg tijdens de operatie heeft gemaakt, goed kan zien. Dan snij ik daar weer stukjes weefsel af die worden verwerkt tot dunne preparaten. De klinisch patholoog bekijkt de preparaten onder de microscoop of via een beeldscherm en stelt de diagnose. We kijken niet alleen naar de soort tumor, maar ook waar die op reageert en hoe de patiënt het beste behandeld kan worden.’

Roy vertelt enthousiast dat er veel goede ontwikkelingen zijn binnen Zuyderland. Zo wordt tijdens operatie’s waarbij een tumor in de borst wordt verwijderd, meteen weefsel naar ons gestuurd. Wij onderzoeken of er uitzaaiingen zijn in de poortwachterklier. Als dat het geval is, verwijdert de chirurg tijdens dezelfde operatie ook meteen alle lymfeklieren uit de oksel. Bij meerdere ziekenhuizen duurt dit onderzoek nog steeds enkele dagen en bestaat de kans dat de patiënt opnieuw geopereerd moet worden. Binnen Zuyderland is dat verleden tijd.’

Roy: ‘Met de artsen van Borstcentrum Zuyd zijn goede afspraken gemaakt over het snel onderzoeken van weefsel. Als we een biopt in de ochtend ontvangen, zorgen wij diezelfde dag nog voor een voorlopige uitslag. Binnen 48 uur krijgt de patiënt de definitieve uitslag en een behandelplan. Zo zit de patiënt minder lang in onzekerheid.’

Roy: ‘Ik werk met weefsels en zie de patiënt niet in levende lijve. Toch ben ik me er steeds van bewust dat ieder stukje weefsel en ieder preparaat een klein deel van een patiënt is. Als zo’n preparaat afwijkt, dan doet me dat wat. Zeker als het om jonge mensen gaat.’