Debby Logister

‘Mijn buik wordt regelmatig verwend met kusjes’

Debbie Logister is 31 weken zwanger. Haar buikomvang, die past bij een zwangerschapsduur van 36 weken, is reden voor de gynaecoloog om een aantal extra controles te doen. Het is belangrijk om goed in de gaten te houden of de baby niet te snel groeit in verband met mogelijke zwangerschapsdiabetes. Vandaag krijgt Debbie weer een echo.

De Echoscopiste  Yvonne geeft tijdens het maken van de echo uitleg over de nieren, de gevulde blaas, het middenrif, de maag en de kleine hersenen van de baby. Zelfs de hartkleppen zijn in deze fase goed te onderscheiden. Alles zit erop en eraan bij het ongeboren meisje. Als iets niet goed te zien is, duwt en klopt Debbie vrolijk op haar buik, zodat het kind beweegt en de beelden duidelijker worden. Debbie kijkt liefdevol naar haar ongeboren kind op het scherm en regelmatig klinkt verwondering of wordt een grapje gemaakt.

Debbie: ’Deze keer gaat de zwangerschapsduur, voor mijn gevoel, erg snel. Drie jaar geleden, toen ik in verwachting was van Pleuntje, was ik alleen maar met de zwangerschap bezig. Nu loopt Pleuntje rond en vraagt veel aandacht. Bovendien weet ik deze keer wat me te wachten staat.’ Debbie wijst naar het beeldscherm en lacht: ‘Kijk, ze ligt met haar handen voor haar gezicht. Zo lag Pleuntje ook altijd. Met de billen in de lucht. De echo laat zien dat alles goed is met de groei van de baby. Ik heb dadelijk nog een afspraak bij de gynaecoloog die mijn buikomvang meet. Mogelijk dat de groei van de buik en de baby nu wel in balans zijn.’

‘Pleuntje is geboren via een keizersnede. Ondanks dat de weeën om de twee minuten kwamen met een minuut rust ertussen, bleef de ontsluiting na vele uren steken op twee centimeter. De hartslag van Pleuntje was zeer onregelmatig, waardoor de arts besloot een keizersnede uit te voeren. Vier weken na de bevalling kreeg ik trombose in beide benen, in de buik, longembolieën en vielen mijn nieren uit. Ondanks allerlei onderzoeken zijn de artsen nooit achter de oorzaak gekomen. Dat is pech hebben. Ik gebruik vanaf die tijd bloedverdunners. Dit is geen belemmering voor een nieuwe zwangerschap. Belangrijk is wel om tijdelijk over te stappen op een andere bloedverdunner die niet van invloed is op de ongeboren vrucht. Ondanks dat ik na de eerste bevalling een zeer moeilijke tijd had, zat ik op een roze wolk. Ik ben dankbaar dat ik hersteld ben en kan genieten van mijn kind. Het had ook heel anders af kunnen lopen.’

‘Onze lieve Pleuntje is erg onder de indruk van mijn buik. Ze realiseert zich heel erg goed dat daar haar kleine zusje inzit. Dus mijn buik wordt regelmatig geaaid en verwend met kusjes. Als ze straf krijgt en huilt, roept ze soms boos dat ze haar zusje wil. Dan bekijk ik haar en realiseer me vol dankbaarheid, hoe leuk iedere fase is die ze doormaakt. Nog even en dan mogen we van twee kinderen genieten.’