Nierstenen
Nierstenen komen vaak voor en kunnen zeer pijnlijk zijn. Een niersteen bestaat uit kristallen die gevormd zijn in de urine. Deze kristallen bestaan uit afvalproducten. Nierstenen verschillen sterk in omvang en vormen zich in de kelkjes of in het nierbekken. Ze kunnen daarna in de urineleider geraken, waar ze tijdens het afdalen naar de blaas vaak veel pijnklachten veroorzaken.
Oorzaken
Nierstenen kunnen gevormd worden als hoge concentraties van bepaalde stoffen in de urine voorkomen en niet oplossen. Soms leidt dit spontaan tot een kristallisatieproces en ontstaan nierstenen. Daarnaast kunnen uitdroging, sommige stofwisselingsziekten, ontstekingen en vernauwingen in de urinewegen en verschillende andere nieraandoeningen tot het ontstaan van nierstenen leiden.
Verschijnselen
Nierstenen geven vooral pijn wanneer de afvloed van de urine verhinderd wordt. Dit kan het geval zijn wanneer een steentje in de kelkhals klem zit, maar zien we meestal wanneer de steen in de urineleider geraakt. De urine die continue geproduceerd wordt door de nier kan dan soms niet meer aflopen naar de blaas, waardoor de kelkjes, nierbekken en stroomopwaartse deel van de urineleider opgerekt worden. Dit kan heftige pijnklachten geven, een nierkoliek. De pijn wordt in de betreffende flank en of buikhelft gevoeld en kan uitstralen naar de zaadballen of schaamlippen, afhankelijk van de plek waar de steen zich bevindt. Een koliek zorgt voor een onrustig gevoel, misselijkheid en soms overgeven. Bevindt de steen zich dicht bij de blaas, dan kan continue dranggevoel tot plassen ontstaan. Er kan bloed in de urine aanwezig zijn, hoewel dit niet altijd met het blote oog te zien is. Sommige nierstenen kunnen ook leiden tot een urineweginfectie en koorts.
Onderzoek
De diagnose kan vaak worden vermoed op basis van de klachten. De urine wordt onderzocht op de aanwezigheid van bloedcellen en witte bloedcellen. Een urinemonster wordt op kweek gezet als er een vermoeden is van een infectie. Indien de pijn langer aanhoudt dan één of twee dagen kan nader onderzoek nodig zijn. Met een röntgenfoto van de buik en een echo van de nieren is het soms mogelijk om te bepalen waar de stenen zich precies bevinden. Vaak wordt voor het opsporen van nierstenen gebruik gemaakt van een CT-scan.
Behandeling
Als de steen te groot is om te worden uitgeplast, of teveel of te lang klachten geeft, is behandeling met een niersteenvergruizer mogelijk (ESWL behandeling) . Hiermee worden de nierstenen met van buiten op het lichaam gerichte schokgolven in kleine stukjes gebroken. Hierna kunnen deze makkelijker worden uitgeplast. Een andere behandelmethode is de Ureterorenoscopie (URS): een operatie waarbij een dunne, buigzame buis via de plasbuis in de blaas gebracht wordt en vandaar verder geleid naar de urineleider. Als de steen niet te groot is, kan hij zo verwijderd worden, vaak moet de steen eerst verpulverd worden door hem mechanisch of met laserpulsen kapot te trillen . De flexibele instrumenten kunnen tot in de nierkelkjes komen. Grote nierstenen worden soms verwijderd door een operatie waarbij via de huid een kijker in de nier gebracht wordt en zo de steen, eventueel na vergruizing, verwijderd wordt.
Waar kunt u terecht voor uw behandeling
U kunt met uw klachten een afspraak maken op de polikliniek op beide locaties
Meer informatie
Nierstenen bij mannen en vrouwen