‘Samen uit, samen thuis’
mevrouw Diana van Horck
Zilverlinde‘Samen uit, samen thuis’
In 2016 valt mevrouw Diana van Horck (75) waarbij ze een heup breekt. Vanuit het ziekenhuis wordt ze opgenomen in een zorgcentrum. Mevrouw Horck voelt zich hier niet thuis. Haar kleindochter regelt dat ze naar de Zilverlinde kan verhuizen in Geleen. Daar heeft ze het ontzettend naar haar zin. Aan de manier waarop ze met haar rollator in snel tempo door de gangen loopt, lijkt het alsof de heup volledig genezen is.
Mevrouw van Horck lacht terwijl ze vertelt dat ze ook zonder rollator kan lopen. ‘Die gebruik ik alleen als ik moe ben, zodat ik niet val als ik te snel loop. Ik woonde eerst in een ander zorgcentrum op een afdeling met 11 andere bewoners, maar ik kon daar niet wennen. Dat lag aan een aantal zaken. Zo werd daar rond het middaguur warm gegeten. Hier eten we ’s avonds warm en dat vind ik veel prettiger. Hier krijg ik in de avonduren een glas rode wijn. Dat was in dat andere zorgcentrum niet mogelijk. Kortom, ik heb het hier naar mijn zin. We wonen hier met zo’n 8 mensen op de afdeling en dat vind ik erg prettig. Er is meer rust. De verzorgenden zijn heel lief en lezen iedere wens van mijn ogen af.’
‘Ik verveel me hier niet. Gisteren keek ik voetbal. Dat deden we thuis ook altijd. Iedere dag kan bezoek komen tot 22 uur en als ik een feestje wil vieren met mijn familie, dan kan dat in een aparte kamer. Ik vind het echter veel leuker om dat in de woonkamer te doen met alle bewoners erbij. Ik verheug me altijd op het kienen op donderdagmiddag. Vandaag is het donderdag en ik kom er net vandaan. Ik ga samen met een mede bewoonster waar ik goed contact mee heb. Dat is altijd gezellig. Als ik dan ook nog win, is het nog leuker. Kijk hier, een stuk zeep van 4711, dat heb ik zojuist gewonnen. Zo, nu ga ik op zoek naar mijn vriendin, want we willen ook weer samen terug gaan naar onze afdeling. Samen uit, samen thuis.’