‘Na de tikken die mijn lijf heeft gehad, leef ik gemakkelijker’
Henk Smeets
Chirurgie‘Na de tikken die mijn lijf heeft gehad, leef ik gemakkelijker’
Vanwege ernstige buikklachten wordt Henk Smeets (66) door zijn huisarts verwezen naar de Maag-, Darm,- en Leverarts. Hij krijgt allerlei onderzoeken, waaronder een echo van de darmen. Bij toeval wordt een verwijding van een slagader (aneurysma) ontdekt. In december 2018 worden, tijdens een spoedoperatie, drie stents geplaatst in zijn onderbuik.
Henk: ’In die periode had ik een rittenkaart voor het ziekenhuis. Ik had buikpijn en niemand wist waardoor. Iedere keer weer controles, bloedprikken, echo’s, scan’s. Het per toeval ontdekte aneurysma was een geluk bij een ongeluk. De buikklachten zijn na verloop van tijd vanzelf overgegaan. Waar de buikklachten vandaan kwamen, blijft een raadsel.’
‘Een jaar later bleek dat mijn schildklier te langzaam werkte. Hiervoor kreeg ik een behandeling met radioactief jodium, die goed heeft geholpen. Na mijn hartinfarct van 21 jaar geleden ben ik blijven sukkelen met mijn gezondheid. Ik had hartritmestoornissen waar ik medicatie voor kreeg. Door die medicatie kreeg ik clusterhoofdpijn. Ik ging langs de muren op. Wat een vreselijke pijn. Hier heb ik zuurstoftherapie voor gekregen en dat helpt goed. Daarna werd ook nog suikerziekte ontdekt.’
‘Mijn gezondheid is niet optimaal. Ik heb veel medicatie voor hart, lever, schildklier, clusterhoofdpijn en diabetes. Mijn hoofd wil wel, maar mijn lichaam niet altijd. Als ik me goed voel dan werk ik in de tuin want daar heb ik veel plezier aan. Zware klussen in huis lukken niet meer. Daar heb ik me bij neergelegd. Doe ik dat niet, dan krijg ik de rekening gepresenteerd. Een ding heb ik geleerd en dat is dat ik goed naar mijn lijf moet luisteren. Toen ik jong was dacht ik, mij gebeurd niks. Ik kan alles wat ik wil. Je realiseert je op die leeftijd niet hoe kwetsbaar je lijf is.’
‘Ik leef per dag en stel prioriteiten: wat moet persé gebeuren en wat kan wachten? Na alle tikken die mijn lijf heeft gehad, ben ik veel gemakkelijker geworden. Ik maak me niet meer zo druk en ben bezig met dingen die écht belangrijk zijn in het leven, namelijk het gezin en de kleinkinderen. Ondanks dat het druk is als ze er zijn, geniet ik heel erg van die kleintjes. Daardoor vergeet ik even alle ellende. Mijn kleindochter van vier vraagt wel eens: ‘Opie, als je niet was geopereerd, wat dan? Dan slik ik, haal diep adem en zeg dat ik er dan niet meer was geweest. Ik zie dan de tranen opkomen in haar ogen en neem haar in mijn armen. Dat raakt me diep, heel diep in mijn hart.’